(rozplątać się)

См. также в других словарях:

• rozplatać się – rozpleść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stopniowo przestawać być splecionym; burzyć się, rozplątywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warkocze się rozplatają.Wiklinowy kosz się rozplótł. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozplątać — dk IX, rozplątaćplączę, rozplątaćplączesz, rozplątaćplącz, rozplątaćał, rozplątaćany rozplątywać ndk VIIIa, rozplątaćtuję, rozplątaćtujesz, rozplątaćtuj, rozplątaćywał, rozplątaćywany «rozsupłać coś, co było splątane, związane; rozwiązać,… …   Słownik języka polskiego

• rozpuszczać się – rozpuścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ciałach stałych: ulegać rozpuszczeniu, tworzyć jednolity roztwór : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszaj, dopóki galaretka nie rozpuści się w wodzie. Złoto rozpuszcza się tylko w wodzie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpleść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozplatać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

• rozpleść — dk XI, rozpleśćplotę, rozpleśćpleciesz, rozpleśćpleć, rozpleśćplótł, rozpleśćplotła, rozpleśćpletli, rozpleśćpleciony, rozpleśćplótłszy rozplatać ndk I, rozpleśćam, rozpleśćasz, rozpleśćają, rozpleśćaj, rozpleśćał, rozpleśćany «rozpuścić,… …   Słownik języka polskiego

• potargać — dk I, potargaćam, potargaćasz, potargaćają, potargaćaj, potargaćał, potargaćany 1. «spowodować splątanie się, zwichrzenie czegoś (zwykle włosów); zburzyć komuś włosy na głowie» Wiatr potargał mi fryzurę. Mieć potargane włosy. Rozplątać potarganą… …   Słownik języka polskiego

• porozwalać — dk I, porozwalaćam, porozwalaćasz, porozwalaćają, porozwalaćaj, porozwalaćał, porozwalaćany 1. «wiele czegoś (kolejno) zburzyć, rozwalić; rozwalić coś w wielu miejscach» Porozwalać stare mury. Domy porozwalane od bomb. 2. posp. «wiele czegoś… …   Słownik języka polskiego

• roz- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników (często od wyrazów nie będących czasownikami) oznaczający» a) «różnokierunkowość w ruchu przestrzennym, np. rozbiec się, rozjechać się» b) «rozdrobnienie, podzielenie czegoś na… …   Słownik języka polskiego

• odmotać — dk I, odmotaćam, odmotaćasz, odmotaćają, odmotaćaj, odmotaćał, odmotaćany rzad. odmotywać ndk VIIIa, odmotaćtuję, odmotaćtujesz, odmotaćtuj, odmotaćywał, odmotaćywany «odwinąć coś (np. nici, przędzę) z motka; rozplątać, rozwinąć, rozsupłać coś… …   Słownik języka polskiego

• rozwikłać — dk I, rozwikłaćam, rozwikłaćasz, rozwikłaćają, rozwikłaćaj, rozwikłaćał, rozwikłaćany rozwikływać ndk VIIIa, rozwikłaćłuję, rozwikłaćłujesz, rozwikłaćłuj, rozwikłaćywał, rozwikłaćywany, rzad. «rozplątać, rozpleść, rozsupłać coś splątanego,… …   Słownik języka polskiego